31 Ağustos 2018 Cuma

Merhaba...

Merhaba... Yillardir iki satir yazmamisim. Ben ki teselliyi kelimelerde bulurum, siginmamisim yillardir kelimelerin disa vurumuna. Yazasim var iste bu gece vakti. Yillardir araba disinda sarkilara vurmamisim kendimi. Bu gece dinleyip dinleyip aglayasim var. Tercuman olsun istedim sarkilar icimdeki ezintiye.. Olmadilar..anlamadilar beni..onlar kendi sairlerinin sesiydiler.. Aski meleklerden calmislar, birbirlerine simsiki baglanmislar falan. Oysaki benim ask dinleyesim yok. Aski anlayasim yok. Askin sonunu dinlemek istiyorum ben. Bana bir masal anlat baba diyor sarki. Benim masal anlatacak ne annem var ne babam. Yalnizim hem nasil. Bildigin gibi degil. yalnizligimi kanatsin istiyorum dinledigim sarki, seyrettigim film, okudugum kitap. Aksi gibi onlarin da beni aglatasi yok bugun. Yok dokunmuyor hicbiri icime. Pis, depresif bir uyku bütün hissettigim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder